در ستایش مد اول پیروزی تاریخی ایران
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۶۸۳۳۰
به گزارش "ورزش سه" روزی که جام جهانی نوجوانان قرعه کشی شد و فهمیدیم با دو قهرمان دو دوره قبلی این تورنمنت بازی می‌کنیم که از پتانسیل‌های فنی و ساختارسازی‌شان در رده‌های پایه خبر داریم، همه ترسیدند جز حسین عبدی. عبدی در کمال تعجب و نهایت اعتماد به نفس از برخورد با برزیل و انگلیس خوشحال بود و می گفت خیلی دوست دارد مقابل انگلیس انتقام شکست تلخ تیم ملی در جام جهانی قطر را بگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عبدی در انگلیس مربی شد. دوره پرولایسنس برای او دوره‌ای طولانی و سخت اما شیرین بود که آموخته‌هایش تا همیشه همراه او خواهد بود.سر کلاس روی هاجسون و دیدار با فابیو کاپلو چیزهای زیادی یاد گرفت. کنار ساندی اولیسه، جانفرانکو زولا، اولگنار سولشائر و ... برای گرفتن بالاترین مدرک مربیگری در انگلیس که به شما مجوز کار درلیگ برتر را می‌دهد ماه‌ها تلاش کرد و موفق شد.از آن دوره عبدی حرف‌های جذاب زیادی برای گفتن دارد که می‌تواند برای هر مربی جوان ایرانی که شیفته شروع این راه است فوق‌العاده جذاب باشد.
عبدی در فوتبال باشگاهی غیر از مقاطع و بازی‌هایی خاص هیچ وقت سرمربی نبود .شروع کارش در تیم کوچک ویند امارات برای او هیجان‌انگیز می نمود اما آنقدر پر سر و صدا نبود که در رسانه‌های ایران بازتاب داشته باشد. بعدتر امیر عابدینی که علاقه وافری به عبدی داشت در مقطعی از او به عنوان سرمربی داماش گیلان سود برد اما این دوره هم بسیار کوتاه بود.عبدی بعدها در پرسپولیس دستیارعلی دایی شد و از آن دوره مربیگری دو قهرمانی حذفی را به تمام جام‌های دوران بازیگری‌اش در پرسپولیس افزود. بعدتر کنار حمید درخشان نیز کار کرد و با رفتن او یک بار در لیگ قهرمانان آسیا طعم سرمربیگری در پرسپولیس را چشید. برانکو که آمد باشگاه قصد داشت عبدی را به عنوان دستیار ایرانی کنار او قرار دهد اما عبدی به این همکاری تن نداد. عبدی قبل‌تر با یحیی هم کار نکرده بود. با وجود دعوت گل محدی به همکاری در پرسپولیس، عبدی نمی‌خواست بعد از مجتبی حسینی نفر سوم باشد و از همکاری با گل محمدی در اولین مقطع سرمربیگری‌اش برای پرسپولیس از این همکاری انصراف داد.
حسین عبدی در دو مقطع مسئول آکادمی و پدید آورنده تیم ب پرسپولیس بود و برای چرخه بازیکن‌سازی از تیم ب به تیم اصلی نقشه‌های بزرگی در سر داشت؛ بار اول در دوره مدیریت رویانیان شرایط بهتر بود اما در مقطع بعدی طاهری مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس به یکباره با انحلال تیم ب تمام این نقشه‌ها را بهم ریخت.سپس عبدی در مقطعی عضو هیات مدیره پرسپولیس بود و حتی پست مدیرعامل به او تعارف شد. در دوره ای دیگر او به خواسته یکی از دوستانش در اسپانیا مدیر یک باشگاه دسته دومی شد تا نقشه هایی برای این باشگاه کوچک ترسیم کند اما کت مدیریت برایش چندان راحت نبود و گرمکن ورزشی مربیگری در زمین چمن جذاب تر به نظر می‌رسید.
عبدی بعدتر همکاری‌اش را با فدراسیون فوتبال و مشاوره به سرمربی تیم فوتبال بانوان آغاز کرد و همراه این تیم بود اما از چهار سال قبل به این سو با رده نوجوانان و بچه‌های زیر 17 سال کار می‌کند.
اتفاقی که او با تیم نوجوانان ایران در خردادماه گذشته رقم زد به اندازه کافی بزرگ بود تا بار دیگر یادمان بیاید این بچه‌های بااستعداد را دست چه مربی حاذقی سپرده‌ایم.در جام ملت‌های آسیا بود که تیم ایران با وجود شکست در نیمه نهایی مقابل ژاپن اتفاق بزرگی رقم زد و به جام جهانی رسید که در فوتبال بی‌نظم و ساختار فشل تیم‌های پایه مثل معجزه به شمار می‌آید.
در فاصله جام ملت‌های آسیا تا جام جهانی، عبدی و تیمش بی سر و صدا کار کردند و خبری از هیاهوی رسانه‌ای پیرامون این تیم نبود. شاید اگر یحیی گل محمدی و امیر قلعه‌نویی روز خداحافظی این تیم به کمپ نمی‌رفتند و برایشان حرف نمی‌زدند هم کسی از رفتن‌شان خبردار نمی‌شد و اصلا خیلی‌ها نمی‌دانستند در جام جهانی اندونزی تیم داریم.
آنها شش روز زودتر به بالی رفتند تا بلکه کمبود بازی‌های تدارکاتی‌شان را در اندونزی جبران کنند اما خبری از بازی تدارکاتی نشد و تیم با همان بازی‌های نیم بند و تدارک اندکی که در چهارماه گذشته دیده بود برای مصاف با برزیل بزرگ مهیا شد.
عبدی که مثل همه ما از کیفیت برزیل در این رده سنی آگاه بود هرگز ترس به دل راه نداد و حتی در فاصله 48 ساعت تا این مسابقه در کلام دوستانه نیز قرص و محکم به نظر می‌رسید.انگار او نقشه‌هایی در سر داشت اما مهمتر از آن ایمانش به بازیکنان بود.مدام می‌گفت بازیکنانش آنقدر با تیم‌های بالاتر از سن خود بازی کرده‌اند که ذهن برنده دارند و همین فاکتور کمک‌شان خواهد کرد.
بازی با برزیل که شروع شد و دقایقی گذشت غیر از تفاوت فیزیکی برزیلی‌ها با بچه‌های ایران، می‌شد تفاوت کیفی نیمارها و روبینیوهای آینده را به وضوح لمس کرد.آنها شبیه فوتبالیست‌هایی بودند که همین حالا می‌توانند در تیم‌های بزرگ اروپایی حداقل روی نیمکت بنشیند و ستاره‌های آینده‌شان باشند.
تیم ایران نیمه نخست بدی را پشت سر گذاشت و به نظر می‌رسید اتمسفر جام جهانی و بازی مقابل برزیل به اندازه کافی روی عملکرد بچه‌های عبدی تاثیر منفی گذاشته اما سرمربی درست جایی که باید وارد شد.
هیچ نفهمیدیم که بین دو نیمه در رختکن تیم ایران چه گذشت اما هر چه که بود عصاره جادویی ساخت حسین عبدی به کار شیربچه‌های تیم ایران آمد و اتفاق بزرگ کلید خورد.عبدی بعدتر در پایان مسابقه از کلک زدن به برزیل و پیش کشیدن این تیم برای غافلگیر کردنش در ضدحملات گفت اما تعویض بین دو نیمه‌اش فوق العاده بود.شماره 10 تیمش که در جام ملت‌های آسیا نیز یک پدیده بود ،آمد و در ضدحملات سریع کار برزیل را تمام کرد.
شاید بردن برزیل با آن توان فنی بالا و بازیکنان باکیفیتی که کنترل کردن‌شان بسیار دشوار ب نظر می رسید تنها از همین راه ممکن بود و عبدی این راه را می‌شناخت. البته که کیفیت ، دوندگی، شجاعت و قطع شرایط بدنی بازیکنان نیز به کمک او آمدند اما این برد در کارنامه حسین عبدی مربی یک نقطه طلایی بود.
باور کنید اگر این پیروزی بزرگ با همین حربه و همین کیفیت چنانچه به دست یک مربی خارجی رقم می‌خورد همین حالا سفارش ساخت مجسمه او را برای کمپ تیم ملی صادر کرده بودند اما این اتفاق بزرگ ، شکست برزیل پرستاره و قهرمان جهان فقط به دست یک مربی ایرانی رقم خورد.یک مربی ایرانی که با تیمش زندگی می‌کند، در تابستان کمپ پوستش سوخته و برای گردآوردن این بازیکنان کل ایران را وجب به وجب گشته است.
حسین عبدی یک نمونه بارز از مربیان شیفته فوتبال است که هیاهوی کار در لیگ برتر را به شوق پروراندن یک مشت ستاره برای آینده فوتبال ایران رها کرد و حالا نتیجه آن عشق وسیعی است که نصیب شده و مورد ستایش آبی و قرمز قرار می‌گیرد. برای او که فوتبال آکادمیک را خوب می‌شناسد و مربیگری علمی را در بالاترین سطح آموخته و دوست دارد پیاده کند، آموختن به بچه‌های زیر 17 سال و بعد نتیجه گرفتن از کار با آنها یک لذت تمام نشدنی است.
بدون شک امروز خوشحال ترین فرد در اردوی تیم نوجوانان ایران حسین عبدی است. مربی‌ای که دوست دارد بلندپروازی‌هایش را ببینند و این بلند اندیشیدن را به تمام مربیان ایرانی تزریق کند. او نمونه شاخصی از مربیان بااستعداد ایرانی است که در زمان درست و بموقع راه درستی برای تعالیم مربیگری برگزید و با پشتکار به آنچه می‌خواست دست یافت.
عبدی 17 سال برای پرسپولیس بازی کرد و در نقش کاپیتان این تیم به بالاترین میزان محبوبیت در فوتبال باشگاهی دست یافت اما در رده ملی هیچ وقت نشد که دوران بازیگری او همسنگ دوران باشگاهی‌اش باشد اما حالا به عنوان یک مربی ملی جبران می‌کند. درست در ماه‌هایی که تیم جوانان حذف تلخی از مسابقات قهرمانی آسیا داشت و تیم المپیک از مسابقات مقدماتی المپیک و بعد بازی‌های آسیایی حذف شد ، رساندن تیم نوجوانان به جام جهانی و سپس پیروزی در نخستین بازی آن هم مقابل بزیل قهرمان کار بزرگی بود که عبدی به عنوان نماینده مربیان ایرانی رقم زد و حالا می‌تواند باعث سربلندی تمام هم‌صنفان خود در فوتبال ایران باشد و شوق مربیگری در بین شیفتگان این مهم را بخصوص در بین تیم‌های پایه افزایش دهد.
حسین عبدی را قبل‌تر به عنوان یک مدیر لایق برای تیم نوجوانان شناخته بودیم. او توانسته بود از این تیم یک مجموعه متحد بسازد که برای رسیدن به هدفش می‌جنگد و به شکل عجیبی تلاش می‌کند.بازیکنان این تیم انگار مثل دانه‌های زنجیر به هم وصل شده‌اند و همه چیز در اردوی تیم نوجوانان به شکل عجیبی با اتحاد و حرف شنوی از عبدی پیش می‌رود.آنها مثل یک خانواده چهل نفری‌اند که علاقمندی‌هایشان یکی است و از یک خط پیروی می کنند.مسوول ایجاد این حس در تیم نوجوانان حسین عبدی است که مدیریت در مربیگری را بخوبی فرا گرفته و در این تیم با بازیکنان زیر 17 سال به خوبی پیاده می‌کند اما داستان فقط بحث روانی و تعلیمات خارج از زمین چمن نیست
حسین عبدی مربی اهل فن است. او تمام بالا و پائین‌های فوتبال را دیده و برای یک مسابقه در رده جام جهانی نوجوانان انگار سال‌ها زحمت کشیده و در بهترین فرصت می‌داند چطور و با چه تغییری ده درصد شانس پیروزی را برای تیم خود زنده کند و به صد برساند. باور کنید بعد از پایان نیمه نخست بازی با برزیل اگر به هر فردی می‌گفتید نتیجه را پیش‌بینی کند حداقل دو گل روی گل‌های زده برزیل با آن کیفیت و توان بازیکنانش می‌گذاشت و باخت چهار بر صفر شاید حتی آبرومدانه به نظر می‌رسید اما تدبیرعبدی و همان کلکی که او به صراحت و بدون شیله پیله در مصاحبه‌اش لو داد نشان داد او تمام آموخته‌هایش را جمع کرده تا در یک بازی بزرگ رو کند.تدبیری که برای رسیدن به یک برد بزرگ کارگر افتاد تا همه بدانند فوتبال ایران یک مربی برجسته دارد .
مربی‌ای که ثابت کرده می‌توان دیسیپلین داشت و موفق شد،می‌توان خارجی نبود و دست به کارهای بزرگ زد و البته می‌توان هیاهو نداشت اما درخشید.
حسین عبدی مجموعه‌ای از پارادوکس‌هاست ؛ یک مربی فرهیخته بزرگ شده در محله سیزده آبان که شبیه بچه‌های پایین شهر حرف نمی‌زند اما پرچم‌شان را در آن سوی اقیانوس هند بالا برده است.
محمد قراگزلو
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: جام جهانی نوجوانان نظر می رسید تیم نوجوانان حسین عبدی تیم ایران جام جهانی مربی ای یک مربی نقشه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۶۸۳۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تیم ملی فوتسال ایران راهی فینال شد/ پیروزی سخت در ضربات پنالتی
به گزارش خبرنگار مهر، در دومین دیدار مرحله نیمه نهایی جام ملت‌های ۲۰۲۴ فوتسال آسیا که به میزبانی تایلند برگزار می‌شود امروز جمعه از ساعت ۱۷:۳۰ تیم ملی فوتسال ایران به مصاف ازبکستان رفت که این دیدار پس از تساوی ۳ به ۳ در وقت‌ها قانونی و اضافه به ضربات پنالتی کشیده شد. در ضربات پنالتی بازی با نتیجه ۵ بر ۴ به سود تیم ملی ایران به پایان رسید.
گل‌های تیم ملی فوتسال ایران در این بازی را عادل‌اف (گل به خودی)، زیانوف (گل به خودی) و بهروز عظیمی به ثمر رساندند.
شاگردان وحید شمسایی در این بازی با ترکیب اولیه باقر محمدی، محمدحسین درخشانی، مهدی کریمی، بهروز عظیمی و سالار آقاپور به میدان رفتند. سعید مؤمنی، علی خلیل‌وند، سعید احمد عباسی، علیرضا رفیعی پور، محمدرضا سنگ سفیدی، اصغر حسن زاده، مسلم اولادقباد، علی اکرمی و مسعود یوسف هم دیگر نفرات ایران روی نیمکت بودند.
شروع ضعیف شاگردان شمسایی
با آغاز این دیدار تیم ملی فوتسال ایران تیم برتر میدان بود و ازبکستان هم نشان داد روی ضد حملات می‌تواند تیم بسیار خطرناکی باشد و در دومین دقیقه بازی از روی یک ضد حمله صاحب موقعیت تک به تک شد که ضربه بازیکن این تیم راهی در چهارچوب پیدا نکرد.
اما در دقیقه ۵ این بازیکنان تیم ملی ایران بودند که از روی یک حرکت از سمت چپ در موقعیت خوبی قرار گرفتند و پاس در عرض سالار آقاپور با دفع اشتباه مدافع ازبکستانی وارد دروازه شد تا نخستین گل ایران از روی گل به خودی به ثمر برسد.
برتری بازیکنان ایران ۲ دقیقه بیشتر طول نکشید و از روی خطایی که از فاصله ۱۵ متری نصیب ازبکستان شد بازیکن این تیم توانست با یک شوت روی زمین بازی را به تساوی بکشاند.
در ادامه بازی متعادل‌تر دنبال شد و سرعت بالای انتقال توپ ازبک ها از دفاع به حمله موجب شد بازیکنان ایران با احتیاط بیشتری بازی کنند و بی گدار به آب نزنند.
یکی از بازیکنان درخشان تیم ملی ایران در نیمه اول این بازی باقر محمدی بود که در چند صحنه با واکنش‌های دیدنی خود مانع از گلزنی بازیکنان حریف شد.
اما در حالی که ۲ دقیقه به پایان نیمه اول بازی زمان باقی مانده بود باز هم ازبکستانی‌ها موفق شدند دروازه تیم ملی ایران را باز کنند. در سوی دیگر میدان هم دروازه بان ازبکستان با واکنش‌های به موقع خود مانع از فرو ریختن دروازه شد تا نیمه اول با شکست ۲ بر یک ایران به پایان برسد.
تساوی در نیمه دوم
شاگردان وحید شمسایی با آغاز نیمه دوم بازی را هجومی آغاز کردند و سعی داشتند بازی را به تساوی بکشانند و در دقیقه ۲۴ مسلم اولادقباد قصد داشت از روی یک ضربه اوت توپ را به بازیکن خودی ارسال کند که در بین راه با برخورد به بازیکن ازبکستان مسیر توپ تغییر کرد و وارد دروازه شد تا بازی به تساوی کشیده شود.
اما در دقیقه ۲۷ عادل‌اف بازیکن تیم ازبکستان که یک بار با گل به خودی دروازه تیمش را باز کرده بود با دریافت کارت زرد دوم از بازی اخراج شد تا با ۴ نفره شدن حریف، فرصت مناسبی برای ملی پوشان کشورمان به دست بیاید و بتوانند گلزنی کنند.
به دنبال این اخراج، بازیکنان تیم ملی ایران حملات خود را تشدید کردند و در دقیقه ۲۹ مهدی کریمی با یک شوت قدرتمند تیر دروازه ازبکستان را به لرزه درآورد.
اما سرانجام در دقیقه ۳۰ بهروز کریمی موفق شد از روی پاس تماشایی سالار آقاپور گل سوم ایران را به ثمر برساند.
سعید احمدعباسی فرصت بسیار مناسبی داشت که در دقیقه ۳۳ یک بار دیگر دروازه ازبکستان را باز کند ضربه او با واکنش دروازه بان حریف مهار شد.
به دنبال فرصت سوزی‌های بازیکنان تیم ملی ایران در خط حمله و به دنبال آن سازماندهی نامناسب در خط دفاع، «زیانوف» در دقیق ۳۵ گل تساوی را برای ازبکستان به ثمر رساند.
در ادامه هم تغییری در نتیجه بازی ایجاد نشد تا این دیدار در وقت‌های قانونی با تساوی ۳ به ۳ به پایان برسد و کار به دو وقت ۵ دقیقه‌ای کشیده شود.
وقت‌های اضافه و ضربات پنالتی
در وقت‌های اضافه اول از آنجا که ازبکستانی‌ها ۵ خطا مرتکب شده بودند خطای این تیم منجر به یک ضربه پنالتی از روی نقطه دوم برای ایران شد اما سعید احمدعباسی نتوانست این فرصت را به گل تبدیل کند.
در وقت اضافه دوم هم در حالی که تنها ۶ ثانیه به پایان بازی زمان باقی مانده بود شوت احمدعباسی به تیر دروازه ازبکستان برخورد کرد تا این دیدار در نهایت با نتیجه تساوی ۳ به ۳ به پایان برسد و ضربات پنالتی تعیین کننده تیم برتر باشد.
در ضربات پنالتی بازی با نتیجه ۵ بر ۴ به سود تیم ملی ایران به پایان رسید تا شاگردان وحید شمسایی راهی دیدار نهایی شوند.
در دیگر دیدار مرحله نیمه نهایی که از ساعت ۱۴:۳۰ بین تیم‌های تایلند و تاجیکستان برگزار شده بود تایلند موفق شد با برتری در ضربات پنالتی راهی دیدار نهایی شود. به این ترتیب تیم‌های ملی فوتسال ایران و تایلند ۹ اردیبهشت دیدار نهایی را برگزار خواهند کرد.
کد خبر 6089296
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»